շրտել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɾtɛl]
վանկեր՝ շ(ը)ր•տել
- Վան՝ անթարթ հառած մնալ, պաղել, շլել (աչքերի մասին) ◆ Քիթ ու բերանս կը քորվեր, գիտեի, որ սիրելիս պիտի համբուրեի:Աչքերս կը շրտեր (անթարթ հառել), պիտի բարի խուր մը գեր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- փախչել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։