շփիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃpʰit͡ʃʰ]
վանկեր՝ շ(ը)•փիչ
- Սեբաստիա՝ բրդյա լաթ, որը ավազի մեջ թաթախելով շփում մաքրում են հատակը
- հյուսնի գործիք, քերիչ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։