շփռավելուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃpʰrɑvɛˈluk]
վանկեր՝ շ(ը)փ•ռա•վե•լուկ
- Մեղրի՝ ավելուկի մի տեսակ, որ ուտելի չէ. գործ են ածվում որպես ուռուցքը բուժող՝ թարախը մաքրող միջոց (հում կամ խաշած վիճակում դնում են ուռուցքի վրա) ◆ Ուռույց պատահած ժամանակ, հում կամ եփած շփռավելուկը քաշում են ուռույցքը նստեցնելու համար։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։