շփռթիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•փ(ը)ռ•թիկ 

  1. Վան՝ թեթևսոլիկ, ամեն բանի մեջ ընկնող
  2. անզգույշ, շփերթ
  3. կռվարար, խառնակիչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։