շփռցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•փ(ը)ռ•ց(ը)•նել 

  1. Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Բալու, Ակն՝ զարկել, ծեծել, խփել ◆ Տղային քանի մը հատ շըփըռցուց քի (մայրը), որտեղեն գալը չի գիտցանք։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Կես գիշերին դուռներնիս շըփըռցուցին: (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  2. Ակն՝ իրար հետևեից ապտակ հասցնել
  3. Ակն՝ հորդությամբ տեղալ (անձրևի մասին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։