շփփացնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)փ•փաց•նել
- Սվեդիա՝ շառաչուն հարված հասցնել, խփել ◆ Թաբրել, հմա հազըր, զուր խարզան կը շփըցու Մլքո պառեկին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- շրփոցով դնել ◆ Սանահեր, գողու գլխուց զփափախ կը թռցու ու առ հա քավորոջ գլխուն կը շփըցու: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։