ոգեզորք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ո•գե•զորք 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) ոգու՝ երևակայական զորք ◆ Վահան դառնալով մեր ոգեզորքին՝ հետևում էր մեզ ճամփեքին մեր ողջ, Իր լռությամբ էլ դեռ ահեղագոչ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]