ոգեսպառություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔɡɛspɑrutʰˈjun]
վանկեր՝ ո•գե•սպա•ռութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) ոգու և ոգեղենի կորուստ՝ սպառում ◆ Որտե՞ղ և ու՞մ մոտ որոնենք այս չարիքների (ոգեսպառության) ակունքը։ Երկիր (թերթ) ◆ Չի կարելի անտեսել ոգեսպառության մյուս դրսևորումները։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։