ոժել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔˈʒɛl]
վանկեր՝ ո•ժել
- Ուրմիա, Վան՝ ստիպել
- ուժ գործ դնել ◆ Էրթալս լսեցին, չորս տեխեն լցվան վերես։ Որն էկավ՝ պանմ ճխթեց ճվալս։ Տոռթացինք, ոժեցինք, մեջկըներեն էլանք, ծին պիրինք, պեռ պարցինք։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։