ոժել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ո•ժել 

  1. Ուրմիա, Վան՝ ստիպել
  2. ուժ գործ դնել ◆ Էրթալս լսեցին, չորս տեխեն լցվան վերես։ Որն էկավ՝ պանմ ճխթեց ճվալս։ Տոռթացինք, ոժեցինք, մեջկըներեն էլանք, ծին պիրինք, պեռ պարցինք։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։