Jump to content

ոլորչան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vɔlɔɾˈt͡ʃʰɑn]

վանկեր՝ ո•լոր•չան 

  1. ոստայնի անիվ, որ ամրացված է ոստայնի մեկ կողմում. անիվը պտտելիս պտտվում է նաև սալմինը ինքն իր վրա (գերանը) և գործված կտավ փաթաթվում է վրան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։