Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ող

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *olen- «խռել, թեքել» արմատից. հմմտ. հունարեն ώλήν՝ «արմունկ», լատիներեն ulna (< olenā) «արմունկ, ձեռք», գոթերեն aleina «ամունկ»։

Բաղադրյալ բառեր
ողնախտ ողնախտավոր ողնածայր ողնածուծ ողնակ ողնահար ողնաղեղ ողնային ողնանցք ողնաշար ողնաշարական ողնաշարային ողնաշարավոր ողնաշարավորներ ողնաջիլ ողնասյուն ողնարկ ողնացավ ողնափայտ ողնվել ողնտեռ ողնուղեղ ողնուղեղային ողնուց ողնուցավոր ողնուցք ողնուցքավոր սապատող միջնողն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։