ողորմած հոգի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vɔʁɔɾmɑt͡s hɔˈɡi]

վանկեր՝ ո•ղոր•մած հո•գի 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ մահացած մեկին հիշելիս կամ նրա մասին խոսելիս նրա համար գործածվող հարգական բառ. լուսահոգի, բարեհիմատակ, աստված ողորմի հոգուն ◆ Ողորմած հոգի պապս։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ես իմ ողորմածիկ հորիցս էս եմ տեսել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ողորմածիկ հերդ ձր պես աշխատավոր էր ա՛յ։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։