ողորմիս
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔʁɔɾˈmis]
վանկեր՝ ո•ղոր•միս
- Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ մեռած մեկի հասցեին արվող բարեմաղթություն, ննջեցյալի հոգու փրկության համար խնդիրք առ աստված, աստված ողորմի հոգուն ◆ Ի՞նչ ես ասում, տո՛, ե՞րբ մեռավ, ողորմի իրան, ափսոս մարդ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ողորմի տալ, ողորմիս տալ՝ հանել - «Աստված ողորմի հոգուն» ասել ◆ Ամեն մարդ մի երկու թիքա հաց կերավ ու երեք թաս գինի խմեց, ողորմի տվուց նոր ննջեցելքին տերտերնիցը բռնած, ընչանք հետին աղքատը (Պերճ Պռոշյան)
- ողորմի նրա կողքի մեռելներին Արարատյան՝, ողորմիսը քովեն անցնի - ասվում է չար՝ վատ հիշատակ թողած մեռածների մասին, թող աստված նրա հանդեպ ողորմած չգտնվի, ողորմի տալու արժանի չէ
- ողորմի աստված - արտահայտություն, որով ողջունում է եկեղեցուց դուրս եկողը իրեն հանդիպողին ◆ Ողորմի աստված, ասեց. էս ի՞նչ թավուր տիրացու ես, ժամ էլ չես գալի։ (Պերճ Պռոշյան)
- ողորմի ծնողացդ - «Ողորմի աստված» ասողին պատասխան ողջյունի արտահայտություն. ողորմի ծնողներիդ հոգուն ◆ Ողորմի ծնողացդ,- ասեց Գարեգինը,- սիրտս ուզեց քեզ, էկա ձեր դուռը, որ քեզ տեսնեմ։ (Պերճ Պռոշյան)
- ողորմի հոգուն, Աստված ողորմի հոգուն - բարեմաղթություն մի մեռած հարգելի մարդու մասին, որին խոսելիս հիշում են ◆ Քո հայրը, աստված ողորմի հոգուն, միշտ կրկնում էր այս խոսքը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- քո հորն ողորմի - ինչպե՞ս չէ, ո՞նց չէ (հակաճառելիս) ◆ Բեր գոմեշդ մոզիկիս հետ փոխենք.- Քո հորն ողորմի, դեռ մի բան էլ վրա դնեմ, չի՞ լինի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։