Jump to content

ողջուկտոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɔʁd͡ʒukˈtɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ողջ•ուկ•տոր 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. կենդանի, բայց մասնատված, ողջ՝ առողջ, բայց մասնատված, կիսակենդան, կիսով չափ կենդանի ◆ Ողջուկտոր ժողովուրդ։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս մասնատ
  2. տե՛ս կիսակենդան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]