ողջունեղբայր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vɔʁd͡ʒunɛʁˈbɑjɾ]

վանկեր՝ ող•ջու•նեղ•բայր 

  1. Ղարաբաղ՝ իրար հետ բարեկամության ուխտ արած և այդ ուխտը նվիրագործելու համար զատկի առավոտյան եկեղոցում սուրբ խաչը և ավերտարանը համբուրելուց հետո իրար «ողջույն տալուց» (համբուրվելու ձևով գլուխ գլխի մոտեցնելով) հարազատացած` եղբայրացած մարդիկ ◆ Մենծ սար կար էս էրկու ողջումախոպոր մեջը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ծերունի Միքայել վարդապետը հորս ողջումախպերն է եղելջահելությունից։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։