ոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ոն 

  1. Նոր Բայազետ, Մուշ՝ ով ◆ Կը շորորեր՝ քընց մաքին, Ոն տեսներ՝ ելներ հոգին, Ա՜յ Նուբար, Նուբար, Նուբար։ Բնս ◆ Յա՜, կըսե տղեն, էդի ո՞ն է ընծի «ջան» ըսեց։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ոն որ ամռան պառկի հովեր, Ձմեռը կը փետնան իր կողեր - Մուշ, Բուլանըխ՝ ով ժամանակին չի աշխատում, նա նեղ ժամանակ շատ է տուժում
  2. իմ բան աջ ա՝ ոն կուզա թող հաջա - Մուշ, Բուլանըխ՝ իմ գործը հաջող է, ով ինչ կուզի թող ասի, իմ շահից դուրս ինձ ոչինչ չի հետաքրքրում
  3. քոռ աչքից արտասուք ո՞ն ա տեսեր - անբնական է՝ անհնար է, որ ագահ ու անգութ մարդիկ առատաձեռն կամ գթասիրտ լինեն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։