Jump to content

ոռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ոռ 

  1. Կարին, Բասեն՝ ոռ  Էկեք ես ձեր օռին էս դաղմով մե մեկ դաղմա զարկեմ, կաթը տամ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Ղարաբաղ, Պոլիս, Սեբաստիա՝ որևէ բանի տակի կողմը, տակ  Էս պառավը կոլին ոռն ա տեմ կալալ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ոռ մը ոռուն կելլե, գոմեշ մը փորուն Սեբաստիա՝ - շատ գեր է և ուժեղ, բայց ծույլ ու դանդաղաշարժ
  2. ոռ ու գլուխ - ամբողջը, եղած չեղածը  Ոռ ու գլուխ մի իշաբեռ ցորեն ունիս, էլ էլ կերար, ե՞տո։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. ոռ ու գլուխ չունի Նոր Ջուղա՝ - վայրիվերո՝ անհիմն են  Նրա ասածները ոռ ու գլուխ չունին: (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
  4. ոռ ու գլուխ պառկել - մի անկողնում երկու հոգով իրար հակառակ ուղղությամբ պառկել, ոտ ու ծոց պառկել
  5. ոռ ու երեսե ելած - լիրբ, անպատկառ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։