ոռբաց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔrˈbɑt͡sʰ]
վանկեր՝ ոռ•բաց
- Սեբաստիա, Կարին՝ Սեբաստիա՝ մերկ, հագին շոր չունեցող
- (փխբ․) ձեռքը բաց, ունեցածը ուրիշին տվող, շռայլ
- Չարմահալ՝ ամոթի զգացում չունեցող, չամաչող ոչ իր ասածից, ոչ էլ իր արածից ◆ Օնչով իտուր պես ոռբաց է, օր որդի ինչ բերանն էկավ ասի, ու ինչ սիրդն ուզեց անի։ ՍԲ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։