ոռսողս
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔrˈsɔʁs]
վանկեր՝ ոռ•սո•ղ(ը)ս
- Վան՝ հետույքի վրա սահել ◆ Ձորի լանջերից իջնելիս, շատ տեղ ոռսող ինք վե գալիս։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ոռսող անել, հետույքի վրա նստած սողալ ◆ Մե-մե երեխեք կան օր չոչ չեն անում, ոռսող են անում։ ՍԲ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։