ոռսող-ոռսող
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔrsɔʁ ɔrˈsɔʁ]
վանկեր՝ ոռ•սող-ոռ•սող
- Ուրմիա՝ հետույքի վրա սահել ◆ Ձորի լանջերից իջնելիս, շատ տեղ ոռսող ինք վե գալիս։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ոռսող անել, հետույքի վրա նստած սողալ ◆ Մե-մե երեխեք կան օր չոչ չեն անում, ոռսող են անում։ ՍԲ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։