ոստայնահյուսակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔstɑjnɑhjuˈsɑk]
վանկեր՝ ոս•տայ•նա•հյու•սակ
Գոյական
- (նորբ․) ոստայն՝ որոգայթ հյուսող՝ սադրող, սադրիչ ◆ Որպես գիշատիչ ոստայնահյուսակ Կամ անդիմադիր կործանման նոպա՝ Սուր ճանկերի ցեղն այդ հրոսակ Ձգվեց Բալկաններ, մտավ Եվրոպա։ Լ. Չանդոյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։