ոտնաթռիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ոտ•նա•թ(ը)•ռիկ 

  1. Վան՝ ոտքի վրա թռչկող ◆ (Արտուտիկները) կը թռչտին թուփե թուփ, նմանել ուզելով իրարու, - դու ասա, թե ո՞ր որոց, աղջկո՞ւնք թռչոց, թե թռչո՞ւնք աղջկանց։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։