ոտնավել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔtnɑˈvɛl]
վանկեր՝ ոտ•նա•վել
- Արարատյան՝ ծառի դալար ճյուղերից կապած երկար ավել, ցախավել ◆ Պառավը դուրս եկավ, սուլեց. հայտնվեցին սանդը, թակն ու ոտնավելը ... Ու պառավ մտավ սանդի մեջ, թռավ գնաց, թակով թակելով, ջարդելով, փշրելով ու քշելով, ոտնավլով հետքը սրբելով ու ավլելով։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։