ոտքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ոտ•քել 

  1. ոտքով հարվածել ◆ Ուզում էր արդարանա Գիքորը, բայց խոքը բերանում՝ ապտարկը հասավ, աչքերը կայծակին տվին, գլուխը դիպավ կողքի պատովն ու վեր ընկավ։ Հենց ընկած տեղն էլ սկսեց Բազազը ոտքել: Հովհաննես Թումանյան
  2. ոտնահարել, արհամարհել ◆ Բողոքում ենք մենք դրացու Վարմունքի դեմ և՛ չար, և՛ նենգ, Որ ոտքելով ամեն օրենք, Բորբոքում է կռիվ ու վեճ Հին հարևան ազգերի մեջ։ Հովհաննես Թումանյան
  3. տրորել, ոտքի տակ տալ ◆ Էհե՜յ, այ թյուրքեր, մի՛ ոտքեք վարըս։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։