Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ո•րը

Ստուգաբանություն

որպես հարաբերական դերանուն գործածվում է ստորադասակ նախադասությունը գլխավորին կապակցելու համար՝ հարաբերյալի փոխարեն՝ նա, ով ոչ նշանակությամբ ◆ Ամենայն տեղ մահը մի է, մարդ մի անգամ պիտ' մեռնե, բայց երանի՜, որ ոյւ ազգի ազատությանը կզոհվի (Միքայել Նալբանդյան)
տրոհական- բաշխական իմաստով՝ մեկը… մեկը, որոնք… որոնք նշանակությամբ ◆ Որը երգում էր որ ծափ տալիս, որ կատակում կողքին նստածի հետ
որպես հարցական դերանում՝ ո՞վ, ին՞չ, ո՞ր մեկը ◆ Այն որ հերոսը կարող է նրա դեմ կռվել
հարցում ընտրությամն մասին՝ եղածներից (հնարավորություններից, առաջարկներից և այն) ա՞յս կամ, այն մե՞կը թե մյուսը ◆ Կոստրյումների շատ ունենք, դու ո՞րն ես ուզում
==== Հոմանիշներ ====

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։