որսլի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔɾsˈli]
վանկեր՝ որս•լի
- սովորաբվար չորս մատնանի փոյտե պան, որով թելը էրնում են՝ քամուն են տալիս, ուծանոց, հոսելի ◆ Երբ շուռումուռ տված հաշանը բավական մանրացել էր, այլևս եղանը պետք չէր, նրա մատների արանքները լույս էին, ուստի հայրս գործի դրեց անտառում իր ձեռքով շինած որսլին: (Վախթանգ Անանյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։