որք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔɾkʰ]
վանկեր՝ որք
- Մալաթիա՝ այգու՝ արտի տակ՝ վերջը՝ ներքև ◆ Գնաց, մարգերի ջուրը կտրեց. պոլոճըկի վրա արուց. էն էլ ջրեց ու բաց թողեց ափան վրա ու ինքը քաշվեց, գնաց հիքու որքը (ներքև)։ (Պերճ Պռոշյան)
- ամանների տակ, ոռք ◆ Բերին մի հին, որքը ծակ քաղլակ դրին տան մեջտեղը։ (Պերճ Պռոշյան)
- Սվեդիա՝ մի բանի տակ
- Քեսաբ՝ խորք
- Թբիլիսի՝ ծայր, վերջ ◆ Էս անդեր թվանքն էլ կես փութ կուլի ու գլխեն կցած ինչրու վուրքը ժանգֆոտած էր։ (Խաթաբալա)
- Արարատյան՝ ստորոտ ◆ Էդ սարի որքումը մի էր կար։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։