Jump to content

ուզանգու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•զան•գու 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ նույնն է օրազանգու ◆ Տղեն ուզանգին զարկելուն պես ձին էնպես կը թռնի, օր մեննակ մազերը կը մնան սարերի արանքը։ Հժհք ◆ Դրուստ խոսողի ձին դռանը պիտի, վուտն էլ ուզանգումը։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։