ուժել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [uˈʒɛl]
վանկեր՝ ու•ժել
- Վան՝ ուժ գործադրել ◆ Տոռթալով ուժելով ամբոխեն դուրս ելանք։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Արարատյան, Վան՝ ստիպել, հարկադրել ◆ Մի ուժեր որ ուտե։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Սասուն՝ պարարտացնել, ուժովացնել ◆ Հողը աղբով ուժել: (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։