ուղեքար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʁɛˈkʰɑɾ]
վանկեր՝ ու•ղե•քար
Գոյական
- (նորբ․) պետական սահմանում, ճանապարհի եզրին և այլն տնկված ուղենիշ քար ◆ Ոչ էլ նշված է սահմանը ուղեքարերով կամ փշալարերով։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։