ուղնկոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•ղըն•կոն
- Կիլիկիա, Մարաշ, Զեյթուն՝ անկողին ◆ Աստծումե խիլք ուզե՝ ուղունկոնը փյուլյուն չեննո Առած
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։