ույուղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•յուղ
- Կարին՝ հավաքած կույտ քարերի կույտ դաշտի մեջ ◆ Ղուրուղեն քարերը հվաքե չորս տեղ ույուղ տիր։
- խրտվիլակ, պաճուճապատանք ◆ Մին խաչու նման փադու շորերն ըն կեց տվալ, կլխեն փափաղ տիրալ, ույուղ շինալ, բաղումը ցեց կցրալ, վար աշերը սերմը տյուղս չտան։
- անաբան, միայն ֆիզիկապես ներկա ◆ Կործ ըրա, հ՞ինչ ըս ույուղու նման ցեց կացալ։ (փխբ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•յուղ
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ բու ◆ Ույուղու ղայդա ապրում ա ։ ( ՀՍտ.)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։