ուշակորուսություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʃɑkɔɾusutʰˈjun]
վանկեր՝ ու•շա•կո•րու•սու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) ուշակորույս լինելը, ուշք կորցնելը ◆ Մի ուշակորուսություն, որ ծանոթ ք Քուչակին էլ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։