ուշում
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•շում
- Նիկոմեդիա՝ գործածվում է՝
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ուշում անել - ամաչել (մի բան անելու, խնդրելու համար) ◆ ՈՒշում եմ անում, որ ուզեմ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ ՈՒշում մի աներ. գիտենք որ դեռ չես ճաշել. հրամե, միասին ուտենք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։