ուշում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•շում 

  1. Նիկոմեդիա՝ գործածվում է՝

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ուշում անել - ամաչել (մի բան անելու, խնդրելու համար) ◆ ՈՒշում եմ անում, որ ուզեմ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ ՈՒշում մի աներ. գիտենք որ դեռ չես ճաշել. հրամե, միասին ուտենք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։