ուռուջահ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•ռու•ջահ
- Արարատյան՝ գործ է ածվում ՈՒռուջահ՝ ուրուճուհ գալ՝ կյալ. հանդիպել, պատահել ◆ (Նա) կեսը ճուր տո քշի ա անըմ, տուս շլկըմ, վեր հինչ ա էլ հա մին հարուստա ուռուջահ կյա։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Մե աղքատ մարդ, մե աղքատ կնիկ... գնացին մե քաղաքի ուռուճահ էկան։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։