ուսախառը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•սա•խա•ռը 

  1. Ղարաբաղ՝ ուսը հետը, ուսի հետ միասին ◆ Դագանակը պտտեցի ուսախառը վեր բերի, առ հա կտաս։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Աըս ասելով մի վարոց էլ հասցրեց ուսախառը, մեջքախառը։ (Սարգիս Քամալյան) ◆ Վազ տվավ հետան հըսավ, ուսախառնը նի պրանեց ծերքեն շրլլաղավը։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։