ուտալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•տալ 

  1. Մուշ, Ալաշկերտ՝ ցնդած, խելքը կորցրած ◆ Աստված բանա զուր բարի դուռ, Թափա զզըռ զուռ, ժողվա զթրթուռ, որ զիս չէներ ուտալ ուտալ ու ժուռ։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։