Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•տի•լի•տա•րիզմ

Ստուգաբանություն

< утилитаризм < լատ. utilitas շահ, օգուտ

օգտապաշտություն, օգտախնդրական
(բրգ․) բարոյագիտական տեսություն, որն արտացոլում էր XIX դ. Անգլիայում կապիտալիզմի ծաղկման դարաշրջանի բրիտանական լիբերալ բուրժուազիայի շահերն ու մտայնությունները, շարունակելով բարոյականության մեջ հեդոնիզմի և էվդեմոնիզմի ավանդույթները
վարքագծի սկզբունք, որն արտահայտում է բոլոր արարքները նյութական օգուտ, շահ ստանալու էգոիստական հաշվարկին ենթարկելու մեջ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։