ուտուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ու•տուք 

  1. Սեբաստիա՝ գորշաշվում է բարդությունների մեջ իբրև գոյականի վերջին բաղադրիչ և արտահայտում է աըդ գոյականի իմաստի հետ կապված նոր բովանդակություն ◆ ՀԱԼՎԱՈՒՏՈՒՔ- Հրավեր հոգեհացի հալվա ուտելու։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։