ուրվաշշուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uɾvɑˈʃːuk]
վանկեր՝ ուր•վա•շ(ը)•շուկ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) թվացյալ շշուկ` ձայն ◆ Ու հողի տակից դուրս էին գալիս Ուրվաշշուկներ, հառաչանք, տնքոց։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։