չաբալամիշ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑbɑlɑˈmiʃ]

վանկեր՝ չա•բա•լա•միշ 

1. Կարին՝ գործ է ածվում հետևյալ կապակցությունների մեջ

Արտահայտություններ

1. չաբալամիշ էղնել,
2. չաբաքամիշ ըլլել
   1. չարաչար աշխատել
   2. կռվել, մենամարտել ◆ Ղըռ ձին Տոռ ձիու բկեն կը բռնե, էդտեղ չալաբամիշ կէղնին։ Հժհք
   3. տանջվել ◆ Խեղճ էխտիարը ճվա բոռա, շատ չապալամիշ գլլի, խյուլասա վառի մոխիր կը կտռի։ Ահ
   4. չարչարվել, ջանալ, ջանք անել ◆ Հարը չապալամիշ գլլի օր բռնե, չի կըրնա։ Հժհք
3. չաբալամիշ էնել, ուժեղ հարվածով գետին գլորվել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։