չաթանա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑtʰɑˈnɑ]

վանկեր՝ չա•թա•նա 

  1. Հավարիկ՝ (ընկույզի մասին), որի միջուկը շատ դժվար է բաժանվում կճեպից, կռու, կիկիտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։