չաթուքասան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑtʰukʰɑˈsɑn]
վանկեր՝ չա•թու•քա•սան
- Կարին՝ փոկից փախած, սրիկա, սրտահան, կապը կտրած ◆ Չաթուքյասանները առանց հարցնելու ներս մտան, համ հոգին առավ, համ փարանները։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։