չաթռդուգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•թ(ը)ռ•դուգ 

  1. Սեբաստիա, Կարին՝ անորոշ տեսակի խոտ, որը, երբ վրան քայլում են, չաթ-չաթ ձայն է հանում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։