չալաբի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑlɑˈbi]
վանկեր՝ չա•լա•բի
- Նոր Նախիջևան՝ պատվավոր տիտղոս հայերի մոտ. տեր, իշխան ◆ Հաքա հարսը ել, կայնե, Մեծ չելեպիդ տուն կգա։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
- տեր ◆ Ընչի՞ չեն տալ. չալաբու հավողն ա, դու էլ կեր, ես էլ. քիսիցս ի՞նչ ա գնում, վրեն քրտնել ե՞մ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։