չալմագլուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չալ•մա•գ(ը)•լուխ 

  1. Արարատյան՝ գլուխը չալմայով փաթաթած, չալմա կրող ◆ Այս խանի, մյուս բեկի, երրորդ չալմագլուխ ախոնդի դռներումն էր քաշ գալիս։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։