չալով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•լով 

  1. Նոր Նախիջևան՝ երբեք չվարած և չցանած հողակտոր, խոտատեղի ◆ Քաղաքի չալովը մենք վարեինք։ (Խաչատուր Փորքշեյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։