չալու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չա•լու
Եվդոկիա, Ամասիա՝
- 2-3 մետր բարձրության հասնող փշոտ թուփ՝ դժնիկ ◆ Հին անթարուցդ մի ծլանք կտրիր, տար քո ձեռովը կապիր սև չալուի փշի ծառին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մեկ ղուշ կէրթա, մեկ չալուի տալտեն կ'մտնի։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- ցախ, մացառ, խռիվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կրակի տակը չալու դնել
- կրակը բորբոքել՝ թեժացնել
- վեճը՝ տարաձայնությունը բորբոքել, կրակի վրա յուղ լցնել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։