Jump to content

չաղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•ղա 

Հավարիկ, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Մալաթիա, Կեսարիա, Խարբերդ, Արաբկիր՝

  1. երեխա ◆ Պարապ օրորոցը օրորելու չէ, չաղան կը մեռնի։ (Ձեռագիր) ◆ Աստված չաղաներդ քիզի պախշիշ էնը, պեյը (պահե)։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. չաղա մի ըլլա առտուն մինչև իրիկուն պապա կկանչե - Խարբերդ՝ օրերը շատ երկար են

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։