չամանոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•մա•նոց 

  1. Մուշ՝ չաման՝ քեմոն ցանած տեղ ◆ Գիլուն էլ աղվես կը լսե, կը վազե դըխ չամանաց, յուր որ դմակն է դրկում։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։